چرا باید کنتور آب هر واحد در آپارتمان‌ها جدا باشد؟
مسئله پول نیست و چه بسا تمکن مالی کسی که به صرفه‌جویی اعتقاد دارد از همسایه‌‌ای که اهمیتی به موضوع نمی‌دهد هم بیشتر باشد. دسته دوم کسانی هستند که اغلب ساعات روز در خانه نیستند. همان‌هایی که به خاطر مشغله کاری دیر به منزل می‌آیند و آب هم کم مصرف می‌کنند. یعنی خواه ناخواه صرفه جویی می‌کنند و چوب مصرف بیش از اندازه همسایه‌ها را می‌خورند. واحدهای پرمصرفی که عملاً سهم کم مصرف‌ها را می‌خورند و چون قیمت قبض آب به صورت مساوی بین آنها تقسیم می‌شود دیگر توجهی به این موضوع ندارند و دانسته یا نادانسته از این مسأله سوءاستفاده می‌کنند.شاید اگر در ساخت و ساز خانه‌های مسکونی از همان ابتدا تدبیری اندیشیده می‌شد تا کنتور آب هم مثل کنتور گاز به طور جداگانه نصب شود و بعد پایان کار صادر شود، در مصرف و مدیریت آب هم صرفه جویی می‌شد. اگر یادتان باشد قبلاً کنتور گاز هم مشترک بود اما حالا به این نتیجه رسیده‌اند که در ساخت و ساز خانه‌های جدید کنتور گاز را هم تفکیک کنند.
اما هستند در این بین کسانی که خودشان می‌خواهند کنتور آب را از دیگر واحدها جدا کنند. آنهایی که کم مصرفند و ناچارند با واحدهای پرمصرف در یک ساختمان زندگی کنند. همه دردسرها و دوندگی‌های تفکیک کنتور را هم به جان و دل می‌خرند.
نظام کنتورهای مجتمع‌های مسکونی بر این منوال است که قیمت قبض آب بر تعداد واحدهای مسکونی تقسیم می‌شود و عملاً سهم واحدهای کم مصرف را واحدهای پر مصرف هدر می‌دهند. اگر کنتور آب تفکیک شود هر واحد عملکرد خود را در پایان ماه می‌بیند و باعث مدیریت صحیح در مصرف آب می‌شود و از طرفی هیچ واحدی خودش را از نظر مصرف آب با دیگری مقایسه نمی‌کند و در انتها عملکرد صرفه جویانه همسایه‌های کم مصرف هم گم نمی‌شود. به عبارتی هزینه‌ها هم پایین می‌آید. برای همین بسیار خوب است که کنتور در همان ابتدای ساخت و ساز تفکیک شود.
انگار همه چیز از شبکه فرسوده آب شهری گرفته تا ارزان بودن این کالای گرانبها و مصرف بی‌رویه توسط برخی شهروندان و موارد دیگر دست به دست هم می‌دهند تا بالاخره روزی در تابستان گرم به این فکر بیفتیم که سدها همه بی‌آبند و همه جا خشک است و بارندگی کم و کیفیت آب پایین. آیا تفکیک کنتور در مجتمع‌ها و آپارتمان‌های مسکونی می‌تواند گرهی از این مشکل باز کند؟
